نگرش کارشناسان پرستاری و مامایی شاغل در بیمارستان های شهر نیشابور درباره معنویت و مراقبت معنوی

مقدمه: انسان موجوی چندبعدی است که بعد معنوی در مرکز این ابعاد قرار دارد. در حقیقت معنویت یک مفهوم شناخته شده در مراقبت کل نگر است، لذا پژوهش حاضر با هدف «تعیین نگرش کارشناسان پرستاری و مامایی بیمارستان های شهر نیشابور درباره معنویت و مراقبت معنوی در سال 1393» انجام شده است. روش: در این پژوهش توصیفی، تعداد 30 نفر کارشناس مامایی به صورت سرشماری و 200 نفر پرستار از بیمارستان های شهر نیشابور در سال 1393 به صورت نمونه گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، مقیاس سنجش معنویت و مراقبت معنوی متشکل از دو بخش اطلاعات دموگرافیگ و سؤالات معنویت و مراقبت معنوی بود. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار آماری spss 19 آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تی تست، واریانس یک طرفه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری مطالعه (p<0/05) در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره نگرش پرستاران به معنویت و مراقبت معنوی 0/47±3/55 و کارشناسان مامایی 0/72±3/55 به دست آمد. همچنین آزمون آماری تی تفاوت معناداری را بین میانگین نمرات پرستاران و ماماها نشان نداد (p>0/05). بین نگرش کارشناسان و اطلاعات دموگرافیک آنان رابطه معناداری مشاهده نشد (p>0/05). نتیجه گیری: با توجه به نگرش مثبت و متوسط کارشناسان پرستاری و مامایی شرکت کننده به معنویت و مراقبت معنوی، لازم است مدیران و برنامه ریزان گنجانیدن مراقبت معنوی را در برنامه آموزشی و مراقبتی در نظر بگیرند.